Prof. dr hab. n. med. Ewa Osetowska
Matka Polskiej Neuropatologii
(ur.19.10.1919, zm.09.01.1978)

Studia medyczne rozpoczęła w warszawie w 1937 roku i kontynuowała je w czasie okupacji w ramach tajnego nauczania, pracując jednoocześnie jako praktykantka w II klinice Chirurgicznej U.W. Dyplom lekarza uzyskała 19.02.1945 roku, a w 1961r. otrzymała tytuł Profesora nadzwyczajnego. W latach 1950-1955 była kierownikiem oddziału Neurologicznego Instytutu Psychoneurologicznego w Pruszkowie. W 1955 rozpoczęła wraz z profesorem A. Opalskim organizowanie Zakładu Neuropatologii PAN, którego była kierownikiem w latach 1959-1967.

Była inicjatorką powstania ( 1963 r. ) i wieloletnim redaktorem naczelnym kwartalnika „Neuropatologia Polska”. W 1964 współorganizowała powstanie Stowarzyszenia Neuropatologów Polskich i była jego przewodniczącą do roku 1969. W roku 1967 rozpoczęła organizację Ośrodka Neurologii porównawczej w Mińsku Mazowieckim i kierowała nim do końca życia.

Profesor Ewa Osetowska odznaczała się niezwykła aktywnością naukową. Pod jej kierunkiem wykonano szereg prac doktorskich i habilitacyjnych. Głównym przedmiotem jej zainteresowań naukowych były zapalenia mózgu. Jest autorką monografii pt. „Neuropatologia zapaleń mózgu wirusowych i alergicznych”. Wydała zbiorowe dzieło „ Atlas Neuropatopalogiczny” (PZWL, 1967), którego była redaktorem. Profesor E. Osetowska należała do Międzynarodowego Towarzystwa Neuropatologicznego, była członkiem Grupy Roboczej Neuropatologicznej Światowej Federacji Neurologicznej, Niemieckiego Towarzystwa Neuropatologów i Neuroanatomów, a także Belgijskiego Towarzystwa Neurologicznego.